قدم زدن زير بارون با عرفانم

ديروز كه داشت بارون ميومد من و عرفان دوتايي زير بارون و چتر به دست رفتيم تا بلكه بتونيم برا تولد آي نور جونم كه چهارشنبه است  كادو بخريم . البته راستش كادو بهانه بود تا زير بارون كمي قدم بزنم .

رفتيم اما چيز مناسبي پيدا نكرديم . لباس ها قيمتشون رو نشون نميدادن  .  يه پيرهن كه فك ميكردم نهايت 50 تومن باشه ميگفتن 180هزار . 

عرفان كه ميخواست كم كم غر بزنه كه خسته شدم ، براش ذرت مكزيكي گرفتم تا تجديد قوا بكنه و يكم ديگه زير بارون قدم بزنيم و چند تا مغازه ديگه هم ببينيم  .

اما بازم موفق نشديم چيزي بخريم و در نهايت دست از پا درازتر برگشتيم خونه .

درسته چيزي نخريديم اما قدم زدن زير بارون با عرفان خيلي چسبيد .

آرزویم این است :

نتراود اشک در چشم تو هرگز ، مگر از شوق زیاد

نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز و به اندازه  ي هر روز ، تو عاشق باشی

عاشق آنکه تو را می خواهد و به لبخند تو از خویش رها می گردد

و تو را دوست بدارد به همان اندازه